Een groot deel van
de in dit voorjaar gezaaide zaden verspeend. Ik kweek
ze verder op in mijn kweekkas of de koude bak. Met wat
bescherming voor alls er eventueel nog vorst mocht komen
(gebeurt hier zomaar, zelfs nog in de eerste week van
juni). Salvia pratensis. (veldsalie) En verder niets. Zo kreeg ik de zaadjes en dus is het even wachten of het en zo ja welke variëteit het wordt. Kan een aantal kanten op, ik hoop echter in de richting van de Indigo. UPDATE
29 mei 2007: Ze zijn zover om uitgeplant te worden.
(foto). Het is belangrijk om salvia planten niet te
jong uit te planten. Slakken zijn er wèg van en het
is niet zelden gebeurd dat ik vol trots mijn opgekweekte
plantjes had uitgezet in de tuin om de volgende dag
een lege plek aan te treffen. Hetzelfde verhaal als
bij de afrikaantjes. Ook flink door laten groeien eer
ze de tuin in gaan. Salvia viridis 'White Swan' (bontesalie) Is natuurlijk even afwachten of dat wel lukken gaat, de bonte salie alleen in het wit op te kweken. Verschillende jaren zaai ik nu al deze plant uit en vaak is er toch een mixje van kleuren (blauwe, roze, een enkele witte). Maar wie niet waagt, wie niet wint; wat jij...!
UPDATE 29 mei 2007: CONCLUSIE 2015: Mooie witte Salvia viridis. Ook de jaren erop bleek dat deze varieteit goed zaadvast is. Salvia x jamensis La Siesta Een mooie witte salvia, zo levert mij de zoektocht op het internet op. Afwachten dus maar. In ieder geval kiemde hij goed en ook het verder opkweken gaat voorspoedig.
UPDATE 29 mei 2007: Uitgeplant in de garageborder.
Salvia
verticillata Amasiaca
UPDATE 29 mei 2007:
Salvia kuznezoffii. Salvia coccinea Scarlet Sage. Was een twijfelgeval voor mij. Mijn zoeksleutel 'Scarlet Sage' binnen google geeft namelijk verschillende planten weer. Ik zie verschijnen de rode salvia splendens en ik zie een salvia verschijnen zoals de S. coccinea 'Lady in Red'. De tijd zal het leren wat ik in die potjes heb staan. Vind het wel altijd een spannende ontdekkingstocht. En net zoals ik hierboven bij de S. Amasiaca al meldde, bevalt hij me niet dan oogst ik er geen zaadjes van en zal er niet veel woorden en foto's aan vuil maken. Salvia coccinea 'Lady in Red'. En omdat ik niet het risico wil lopen dat de zaadjes hierboven niet mijn favoriet 'Lady in Red' zullen zijn, heb ik die maar apart gezaaid. Dus dit jaar komt ik wellicht om in de rode salvia's. Ach ja, je kan met erger gestraft worden... UPDATE 29 mei 2007: Is uitgeplant in de border rondom het huis. Die eenjarige salvia's groeien lekker snel op en ook in de tuin zet die groei flink door.
Als deze mooie salvia toch uit die zaadjes mag komen... zou mooi zijn. Ik moet echter nog geduld hebben. Salvia sclarea, zo is mijn ervaring, bloeit pas in het jaar na zaaien. Volgend jaar zomer volgt dus de ontknoping. Hoezo is zaaien een geduld kwestie ;-) ?
Een leuke siertabak. Zo te zien een ijle bloeiwijze die wel wat steun gebruiken kan. Grappig, meerdere kleuren roze aan één cluster bloemen. UPDATE 21-25 mei: Op verschillende plekken in onze tuin heb ik deze siertabak uitgezet. Massa's roze bloemetjes zo te zien op plaatjes en wellicht leuk als weefplant. De tijd zal het leren. Het kan mee en tegenvallen. Ik hou jullie op de hoogte.br /> CONCLUSIE 2015: Elk jaar probeer ik hem te zaaien. Soms zaait hij ook zichzelf uit.
UPDATE 21 mei:Te overmoedig heb ik het plukje kiemplantjes in de tuin uitgezet. Veel te veel zon en veel te droog natuurlijk. Ging faliekant de mist in en dus zal ik wat nieuw moeten gaan zaaien. br /> CONCLUSIE 2015: In de loop der jaren heb ik steeds geprobeerd wat zaden voor mezelf achter te houden. Dat is mislukt dus... als iemand onder de lezers ze wil uitwisselen... graag!
Aquilegia chrysanta Yellow Queen. Ook zo'n soortje
waar je in de eerste instantie niet aan zult denken.
Je moet hem bij toeval tegenkomen bij de een of de andere
kweker of in een mooi tuinboek. Of, zoals in mijn geval,
wordt je er opmerkzaam op gemaakt door een bezoeker
van de site. Of ik wellicht zaadjes had van de Aquilegia
chrysanta Yellow Queen. Ik mijn database erop nagekeken,
want ik weet natuurlijk niet alles uit mijn hoofd. En
bij het zoeken binnen Google komt er me dan een schitterende
akelei tevoorschijn! Tja en dan word ik op slag hebberig
en zoek ik binnen mijn netwerkje of ik er ergens kan
vinden. En ja hoor: voor elkaar en zaaien maar. Met
de deno methode (zie boven) en binnen no-time kiemend.
Mazzeltje dus. En nu maar afwachten. De kiem is
er en nu het opkweken. Want bij akeleien duurt het toch
wel een jaar eer je een bloeiende plant krijgt. Mij
benieuwen of dat de pracht is die me op de plaatjes
binnen google wordt beloofd! Bij akeleien is het altijd
een beetje afwachten. UPDATE
29 mei: Groeien heel langzaam door. Vermoedelijk zal
ik de akeleien zoals gebruikelijk pas in het najaar
of in de nazomer in de tuin uit kunnen planten. Zelfs
kan het zo zijn dat ze dan nog te klein zullen zijn.
De tijd zal het leren; misschien valt het mee.
Ashwaganda. Tja, wat moet ik daar
nu mee. Snelle kiemer (in de kamer bij zo om en nabij
de 20 graden), maar op de een of andere manier heb ik
me er toen ik de zaadjes kreeg toch een andere voorstelling
bij gemaakt. Bloei stelt niet zoveel voor en als ik
google mag geloven is het een soort van kruid met ongekende
eigenschappen ;-) we zullen zien... In de tuin uitgeplant en het zal mij benieuwen wat eruit gaat komen. Bevalt het niet dan verdwijnt hij net zo gemakkelijk op de composthoop.
Baptista australis. Twee jaar terug al
een poging gewaagd, maar toen is de plant niet goed
tot ontwikkeling gekomen. Indigolupine, de naam
zegt al genoeg: Indigoblauw (een van mijn favoriete
kleuren in de tuin) en zeker de moeite van een nieuwe
poging waard. Kiemde binnen 3 weken in de huiskamer
in het licht bij een temperatuur van om en nabij de
20 graden. 29 mei: Groeit goed door; heeft inmiddels twee echte bladparen. Natuurlijk nog lang niet voldoende om in de tuin uit te planten. Zou ik dat wel doen dan verlies ik hem geheid uit het oog.
Als hij de mooie lavendelblauwe
straalbloemen geeft die een zoektocht binnen google
me oplevert, dan teken ik ervoor. Een klein beetje
de kleur van Catananche cearuleum (strobloem) als ik
het zo bekijk. Ook zo'n schitterende plant en nu
ik het er over heb, moet ik eens kijken of ik daar ook
niet een paar zaadjes van heb. verspeend; twee paar
echte blaadjes. Heb nu voldoende plantjes om een mooi
groepje te kunnen maken. verspenen helpt echt
goed. Nadat ik ze twee dagen terug had verspeend en
in een eigen potje had gezet lijkt de spurt erin te
komen. Groeien mooi op. Vorige week in de tuin uitgeplant. Toen nog mooi zonnig weer en ging het aanslaan maar matig. Nu een week verder en een behoorlijk vochtige periode, groeien ze mooi door.
Callirhoe. Plantje om over een
muurtje te laten groeien. Krachtig roze kleur. Gemakkelijke
kiemer. Ik hoop dat hij net zo gemakkelijk opkweekt.
De groei zit er in ieder geval lekker in en nu met een
kleine tien dagen in de kweekkas verschijnen er al een
aantal van de echte blaadjes. Als het weer zo mooi aan
blijft houden kan hij zo afgehard worden en uitgeplant.
Komt er dan toch nog wat kou, dan kan ik altijd
nog wat bescherming bieden door er wat overheen te plaatsen
of zo. In de grond uitgeplant doen de planten het toch
alijd beter dan in een potje in een warme kweekkas.
Wel oppassen voor slakken; die houden wel van zo'n
smakelijk
Ook zo'n ernstig mooie plant. Qua bloem een beetje richting Penstemon toe. Zachte pasteltinten. Ik hoop dat ik die mooie lavendelblauwe weet op te kweken. Ook deze zaden kiemden snel.
Convovulvus blauw. Ook van Annie (zie
bij Anoda). Al eens eerder had ik ze in een hanging
basket gehad. Toen een beetje de pech dat ik teveel
in een te kleine bak wilde proppen. De convovulvus kwam
daarmee wat in de verdrukking. Dit jaar echter heb ik
er een paar opgekweekt en zal ik er een feestje van
maken... Makkelijke kiemer. nu lijkt dan toch
wel de groei er in te komen en ik schat in dat ik volgende
week wat hanging baskets in orde kan maken. Gelukkig
komt dan ook wat vochtiger weer en zijn de nieuw geplante
jonge plantjes niet zo kwetsbaar. Door het werken in de tuin is het 'fijne' werk, het terras en de hangpotten, er een beetje bij ingeschoten. Wellicht komt het er deze week van om ze uit te planten. Ze zijn er wel al een twee weken klaar voor.
Cuphea lanceolata. Leuke eenjarige die
ik al eerder gezaaid had en die nu weer een herkansing
kan krijgen. Kiemt makkelijk. voldoende groot om
in de tuin uit te planten, maar ja, die droogte hè...
toch maar even maandag afwachten; wellicht valt er een
buitje en zijn de omstandigheden wat beter. Vorige week in de tuin uitgezet.
Dictamnus albus Purpureus (vuurwerkplant). Tja, dit is weer zo'n
plant waarbij je toch wel een echte liefhebben van zaaien
moet zijn en een behoorlijke portie geduld moet bezitten.
Snelle kiemer, dat wel, maar het opkweken duurt toch
wel een poosje en eer je uit zaad gekweekte planten
bloeiende krijgt, daar gaat toch wel een aantal jaren
overheen. Ach ja, de plantjes eten geen brood is mijn
motto altijd maar en de voldoening zo'n moeilijk
op te kweken plant tot bloeien te krijgen... dat is
toch wel een beetje kicken hoor. Groeit maar heel langzaam Door.
Digitalis obscura. Geen idee wat ik me erbij moest voorstellen toen ik hem op een zadenlijst zag staan. Tot ik het plaatje erbij opzocht. Doe zelf maar eens, dan zul je zien wat ik bedoel. Enige nadeel is natuurlijk wel weer die tweejarige tot vaste cultuur. Geen bloeiende plant dus dit jaar. Maar dat ben ik inmiddels wel gewend en soms, heel soms word ik verrast met een jong opgekweekte plant die toch nog bij wijze van toegift een bescheiden bloei laat zien, nou is dat leuk of is dat niet leuk!
Echinacea purpurea hoog. Een hoge zonnehoed dus. In het roodpaars. Hoog kan ik altijd wel gebruiken. Alleen vraag ik me af wat ik bij 'hoog' moet voorstellen. Maakt niet uit; kan mee en kan tegenvallen. Afwachten dus. Kiemen deed hij in ieder geval snel.
Echinacea purpurea Purple Lustre. Zonnehoeden kan ik niet teveel hebben. Mooie stevige planten. Leuke aparte variëteiten en ik heb met de vaste zonnehoed wel gehad dat hij in het jaar van zaaien bloeide.
Echinacea tennesseensis 'Rock Top' Een lagere (50 cm)
zonnehoed met als grappige bijkomstigheid dat de bloemhoofdjes
alle één kant op schijnen te wijzen.
Gele kerstomaat Reinhards Gold. Geschikt voor potcultuur.
Vorig jaar ook gekweekt en zowel leuk als lekker in
een pot op het terras. Heb je trek in een fris hapje,
pluk je er gewoon een kerstomaatje vanaf.
Helianthus annuus Dwarf. Vorig jaar links van
de composthoop opgekomen een machtig leuke kleinbloemige
lage zonnebloem. Gele lintblaadjes en een zwart hart.
Dit jaar krijgt hij dus een mooier plekje. Een plekje
waar hij de eer krijgt die hem toekomt.
Helianthus debilis Italian White. Hoef ik weinig over
te zeggen nietwaar. Zaaien ging zoals gebruikelijk gemakkelijk.
Snelle kiemer en hij groeit nu in de kweekkas gestaag Door. Het tweede bladpaar is al te zien en in heb er
al een satehprikker blij moeten plaatsen. Nog even en
hij kan afgehard worden en met een beetje geluk de tuin
in. Daar waar ik hem neerzet zaai ik ook nog even in
de buurt wat zaden in de vollegrond. Zo blijft de bloei
lekker lang aan.
Die was ik de vorige
keer nog vergeten te vermelden.
Eenjarige hibiscus. Twee jaar terug kennis mee gemaakt in de vorm van de drie-uren-bloem (hibiscus trionum). En daarvoor natuurlijk al met de vaste hibiscussen en de struiken. Allemaal even mooi. En nu wordt daaraan toegevoegd de manihot 'Sunset'. Het plaatje belooft veel moois... onbehoorlijk grote bloemen naar het schijnt. Trouwens de hele plant is alleen geschikt voor borders met een beetje ruimte: over de twee meter. Kiemen deed hij in ieder geval gemakkelijk.
Ofwel Mina lobata
met zijn oranje en gele bloeiwijze. Klimmer en zoals
het er nu aan lijkt te zien geeft hij er in de kweekbak
al behoorlijk de spurt aan. Ik heb hem getopt om hem
tot vertakking te forceren.
Lavateria kun je ook
nooit genoeg hebben; al krijg je ze doordat ze nogal
uitzaaien in de tuin er vaak veel te veel van
één soort. 29 mei: Vorige week er een aantal uitgeplant. Slaan goed aan met dit vochtige weer.
Meloen Minnesota Midget. Heb ik nu vier jaar
in de kas en elk jaar levert hij weer een behoorlijk
aantal kleine meloentjes die lekker smaken. Wel belangrijk
is het dat ze goed water krijgen (tenminste dat is mijn
ervaring). Kiemen gaat in ieder geval lekker snel (binnen
de drie dagen) en ook het opkweken gaat op die voet
verder (zit nu al na een week aan zijn tweede bladpaar).
Michael (mijn man) gaat van het weekend de platte bak klaarmaken waarin deze meloen komt te staan (liggen). 29 mei: Vorige week zijn er naast de meloen ook twee augurken/komkommers uitgeplant. Binnenkort komt er een laag stro op de bodem te liggen.
Phygelius aequalis. Kaapse fuchsia. Geen ervaring in zaaien en opkweken mee, maar wel een mooie plant. Gaan dus een poging wagen. Is wel zo weg als je er geen aandacht aan besteed. Eén keertje vergeten water te geven en weg zijn de kleine pietepeteuterige kiemplantjes van de Phygelius.
Phygelius aequalis Sensation. zie boven.
Platycodon grandiflora Alba. De blauwe Fuji Blue
heb ik al in de tuin staan en ook de dubbele. Nu maar
als tegenhanger de witte. Makkelijk te zaaien, op te
kweken en over te houden. 29 mei: Het was hard nodig om deze uit te planten. Soms gebeurt het wel eens met soortjes die je zaait dat de groei er maar niet in wil komen en dat het krachteloze jonge plantjes blijven. Zo ook met deze ballonklokjes. Kijken of de volle grond ze wat beter bekomt.
Ratabida columnifera. Mexicaanse zonnehoed.
In een prachtige dieporanje kleur. Je haalt er echt
de zomer mee binnen. Snijbloem en met enige zorg te
zaaien. Het is een koukiemer, dus òf in het najaar op
de plek van bestemming òf een bakje in de koelkast.
Die nieuwe deno-methode is daar ook heel geschikt voor!
Rode kerstomaat Tiny Tim. Geschikt voor potcultuur.
Eigenlijk zo'n beetje hetzelfde verhaal als met
de Reinhardts Gold. Plukken als je er zin in hebt of
hem leuk op het terras of zo zetten.
Rode ovale pruimtomaat San Marzano. Italiaans. Deze stond
vorig jaar bij ons in de kweekkas en heeft heel rijk
gedragen. Leuke vorm, goed van smaak en goed van structuur.
Heb ik dus weer gezaaid. Snelle kiemer.
Salvia apiana. Prachtige witbladige, helaas niet winterharde, salvia. Wollige stengels. Kiemt redelijk snel (4 weken).
Salvia lyrata Purple Knock-Out. De volgende twee salvia's
heb ik vorig jaar leren kennen. De Salvia lyrata. Mooi
getekend blad en toen ik op een zadenlijst de variëteiten 'Purple
Knock-Out' en 'Vulcana' tegenkwam kon ik
me niet weerstaan ook deze te proberen. Ik ben benieuwd.
Van de 'gewone' lyrata heb ik ervaren dat hij
in het jaar van zaaien bloeit. Ook mooi meegenomen nietwaar.
Snelle kiemer.
Salvia lyrata Purple Vulcano (zie hierboven). Ook deze verspeend na het tweede paar echte blaadjes. Is leuk te zien dat ze nu al de donkere kleur hebben. 29 mei: Vorige week
zijn er twee groepjes gemaakt in de wilde tuin. Daar
kon aan de voorgrond wel wat variatie in bladkleur.
Deze roodbruine salvia was een welkome afwisseling.
Vanochtend even gekeken en ik zie dat de groei er al
lekker inzit.
Salvia Heavenly Blue. Dat stimuleert me
toch eens te kijken wat de afzender met 'Heavenly
Blue' bedoelt. In de catalogi en op het internet
komt hij namelijk niet voor; tenminste niet bij de S.
patens waar ik hem eerst onder rangschikte.
Salvia pratensis 'Indigo Spires'. Voor mijn dochter
doe ik een deel van haar krantenwijk en bij een van
de huizen staat in de nazomer een schitterende salvia
soort met lange bloemaren en in een prachtige in het
oog springende indigokleur. Ik gok op deze. Wie weet...
Salvia transylvanica Blue Spires. Ook dit is een optie op het verhaal van hierboven. De beschrijvingen op het internet verschillen nogal, maar ik lees zojuist bij Thompson and Morgan dat hij 40 inch = 100 cm wordt. Dat komt in de richting van de salvia die ik zoek. Proberen maar nietwaar; kost niets.
Salvia viridis Art Shades. Bonte Salvia. Schitterende plant
in de zomer en in verschillende kleuren verkrijgbaar.
Zaait zich goed uit, dus een keer aangeschaft hoef je
niet meer zonder te zitten als je dat niet wilt. Deze 'Art
Shades' is in een mooie blauwpaarse kleur. Kiemt
makkelijk, ook straks ter plekke in de tuin.
Gele lupineachtige plant. Kiemde verrassend snel (binnen de 14 dagen) en groeit nu gestaag door. Ik heb hem zelfs nu met het tweede echte blad buiten de kweekkas gezet, zodat hij een beetje aan de buitenlucht kan wennen. Planten groeien beter bij een wat koelere omstandigheid is mijn ervaring. De tijd zal het leren...
Oranjegele tomaat met een heerlijke smaak en een grote opbrengst. We hebben er een jaar terug 10 liter tomatensoep van kunnen maken. Je moet wel een beetje wennen aan de kleur van de soep; die neigt een beetje naar de kleur van pompoen. Ook deze staat inmiddels in de hoge kweektafel bij de andere 'groenten' onder glas.
Tropaeolum majus. Oost Indische Kers en ik heb geen idee
wat voor kleur. Ik laat me hierin maar eens verrassen... 29 mei: Vorige week uitgeplant.
Staat links van de bottelroos (rosa canina
), tegen het
hek aan. Zo heeft hij als het een grote Oost-Indische
Kers blijkt te zijn, toch nog wat houvast aan het hek
of kan ik hem daar langs geleiden. 29 mei: Twee weken terug heb ik er drie bij elkaar gezet in een pot op het terras. Drie tonkinstokken erbij en groeien maar...
Een rotsplant en dus in mijn geval gaat hij in een pot op het terras bij de vijver. Ben benieuwd; het is een heel aparte plant. Kiemde verrassend snel. Nu het opgroeien nog.
Zinnia angustifolia x elegans Profusion Cherry. Elk jaar zaai ik wat zinnia'tjes voor in de pot. Ik heb ze nu in drie kleuren weten te bemachtigen: rose (de cherry); oranje en wit.
Zinnia angustifolia x elegans Profusion White. Zie hierboven
Nog een zinnia die bij mijn lijstje komt en die ik vergeten was te vermelden: Zinnia tenuifolia 'Red Spider'. Grappige eenjarige wel en afwachten of hetgeen ik heb opgekweekt een beetje in de richting komt van dit plaatje bij Thomson and Morgan. Het blijven soortjes die door de mens gekruist zijn en versleuteld en tja dan is en blijft het een beetje afwachten. Maakt het wel spannend...! Wel en dan nu het lijstje van zaden die ik als koukiemer had gezaaid en gedurende 4 weken in de koelkast had gehouden. Begin vorige week heb ik ze eruit gehaald en bij een warmere temperatuur (20 graden) gelegd. Gaat nu heel gemakkelijk met die zakjes-methode. Het is een kwestie van het kiembakje opnemen, zakjes tegen het licht houden en kijken of er al tekenen van kieming zijn.
Balsamorhiza saggittata (arrowleaf balsamroot) Een plant met een wat wilde uitstraling zo lijkt het. Ik viel een beetje op het blauwgrijze blad. De tijd zal het leren of het geeft wat ik ervan verwachtte. Kiemen gaat in ieder geval goed. Nadat het zakje uit de koelkast was gehaald, duurde het slechts drie dagen eer de zaden kiemden. Staan nu in een eigen potje.
Hepatica nobilis (leverbloempje) Kon er de zaadjes van krijgen en eigenlijk tegen beter weten in zaai ik ze nu. Ik heb begrepen dat ze een humusrijke grond en een plek in de halfschaduw tot schaduw. Die plek bezit ik maar matig en dus wordt het goed opletten dat hij het niet te kwaad krijgt in die volle-zon-tuin van mij. Kiemen ging in ieder geval goed.
Lysimachia atropurpurea (zwarte wederik). Op deze plant kan ik me nu echt verheugen. Helaas niet helemaal goed winterhard, dus zal het elk jaar wel opnieuw zaaien worden. Maar zeg nou zelf, dat hebben we er graag voor over nietwaar!?
Een schatje zo te zien. Mooi als randplant en hij doet me een beetje denken aan erysimum linifolium 'Bowles Mauve' die ik in mijn tuin heb staan en die me ook elke keer weer weet te bekoren. Kiemen ging dus goed en nu groeien maar...
Angelica sylvestris 'Vicar's Mead' (Engelwortel). Een gekweekte vorm en dus is het maar net de vraag of ik die mooie donkere vorm uit de zaadjes tevoorschijn weet te toveren. De tijd zal het leren en dat maakt deze hobby nou net zo leuk; het verrassingselement.
Alstroemeria ligtu-simsii. Toen ik deze zaadjes
zag dacht ik eigenlijk helemaal niet met een alstroemeria
te maken te hebben. Het zijn heel fijne zaadjes en lijken
in geen geval op de kogelronde erwtgrote zaden die ik
van mijn eigen alstroemeria ken. Kiemen doen ze in ieder
geval wel en het zal mij benieuwen wat voor moois eruit
komt. Kan maar heel goed zijn dat er helemaal geen alstroemeria
(inkalelie) uitkomt. Heb ik wel eens meer bij de hand
gehad en ook dat hoort een beetje bij deze hobby en
bij het uitwisselen van zaden. Er kunnen zomaar onbedoeld
foutjes gemaakt worden met het noteren en niet ieder
gaat even zorgvuldig om met het schonen van de zaadjes
zodat er 'vreemde kostgangers' tussen kunnen
zitten.
Uit een zadenruil verkregen en ik ben benieuwd waarin hij verschilt met de Cephalaria gigantea (reuzescabiosa) die ik al in de tuin heb staan. De eerste zaadjes zijn in ieder geval ontkiemd en het begin van de ontdekkingsreis is begonnen...
Tja zeeuwsknoopjes. Het is afwachten of er de variëteit uit zal komen. Is niet zo heel zaadvast is mijn ervaring. De tijd zal het leren... het is in ieder geval wel een mooie, grote en hoge knoop (tot 1 meter) in een oudroze kleur. Als hij tenminste doet wat de beschrijving belooft ;-)
Eigenlijk tegen beter weten in heb ik deze lelie gezaaid. Duurt volgens zeggen drie jaar eer je bloei verwachten mag. Een geduld kwestie dus. Nou ja, wat geeft het; hij staat bij mijn andere potjes en ze eten geen brood ;-). En ik wil zelf ook wel eens ervaren hoe de opkweek van deze lelie (en anderen) er aan toe gaat.
Gekregen over de post van een tuinvriendin. Gekiemd en wel en al opgekweekt tot jong plantje. Wel riskant om zulke plantjes met deze temperaturen (ver boven de 20 graden) te versturen, maar het lijkt goed te gaan. En ook hier is het afwachten of er een van die mooitjes uit zullen komen.
Aquilegia vulgaris William Guinness. Als boven. Een gevulde mooie lavendelblauwe akelei. Maar ja... afwachten maar. Blijft een plant waar door de mens aan gesleuteld is en die waarschijnlijk in een tuin heeft gestaan met meerdere akeleien soorten en varieteiten. Een mixje of een kruising is dan maar zo gemaakt. De bij of de vlinder kijkt niet zo nauw ;-).
En dan tot slot nog wat groenten:
Paprika Capistrano
Sweet. 29 mei: aanvulling op het lijstje van gezaaide soortjes: Zo precies als ik ben met het noteren van wat ik zaai, opkweek en uitplant, zo kan het ook bij mij gebeuren dat ik er in de grote stroom van soortjes en de gatenkaas die mijn geheugen momenteel lijkt te zijn toch nog een paar vergeet te vermelden. Die kom ik dan tegen in mijn opkweekbak en nu ik het logboek zaaien bijwerk zie ik ze er niet bij staan. Hier komen ze alsnog. Ook voor mezelf als geheugensteuntje. Erachter, tussen twee haakjes, staat de datum van zaaien.
Salvia 'Grandma's (5 april). Nergens op het internet is er iets over te vinden. Verrassingspakket dus. Nu ik echter zie hoe hij zich ontwikkelt lijkt me het een salvia die ik ook vorig jaar heb gehad: de salvia splendens. Een grote variant van het rode perkplantje (vuursalie). Bij mij toen zeker 120 cm. hoog en als ik de manier van opgroeien bekijk gaat deze ook wel die richting uit. De kleur was net zo knallend rood als zijn kleine broertje. Ik heb er zaden van geoogst, dus als je interesse hebt... trek gerust aan de bel.
Salvia 'Yvonne' (5 april). Net zoiets. Ik denk zelfs dat het wellicht dezelfde is. Dat krijg je met zaadjes uitwisselen. Op een gegeven moment wordt er omdat men de juiste naam niet weet of dat men het idee heeft een nieuwe variant te hebben opgekweekt een naam aan een soort gegeven. Voor je het weet kom je diezelfde naam ergens in Amerika tegen op een tradelist bij een van de exchange sites. Het is een wijd verspreid netwerk die zaadjesruilerij.
Linaria 'Peachy'. Onbekend op het internet, maar ik vermoed dat de naam 'Peachy' duidt op de kleur en dus dat we moeten zoeken in een lichtroze varieteit van de linaria. Richting 'Canon J. Went' misschien. De tijd zal het leren. Ik heb ze vanochtend (29 mei)in de tuin uitgezet.
Nicotiana affinis (24 maart). Tenminste... dat denk ik. Een dieprode siertabak volgens de verstrekker. Afwachten is het hier ook weer wat er uit gaat komen. Jullie merken dat ik daar niet zo heel moeilijk in ben. Bevalt het, dan ben ik blij; bevalt het niet, nou ja dan heb ik pech gehad.
Salvia virides 'Art Shades' (5 april). Behoorlijk
dicht in de buurt van de S. virides 'Blue Bird'
die ik vorig jaar in de tuin had staan en waarvan ik
nu zaadjes heb staan op de zadenlijst, maar ik ben benieuwd
waarin hij nu precies verschilt. Mooie diep blauwpaarse
kleur in ieder geval. Uitgezet in de garageborder. Ik had twee plantjes opgekweekt en in die border had ik nog net een klein plekje beschikbaar. Wordt inmiddels wel dringen hoor, voor de plantjes... ;-)
Laurentia axillaris 'Shooting Star' (24 maart). Vorig jaar had ik hem ook en hij is leuk op de pot en aan de rand van de border. Zaaien gaat gemakkelijk en opkweken ook. De jonge plantjes zijn nu - na ongeveer 9 weken - klaar om uitgeplant te worden.
Salvia patens (5 april). Tja S. patens. Daar zijn er nogal wat varieteiten in. Een verrassing dus.
(24 maart) Een bijzondere vingerhoedskruid. Ik heb er 6 plantjes van kunnen opkweken en die gaan als ze voldoende groot zijn de tuin in. Nu is dat nog niet het geval; hooguit 4 cm hoog zijn ze. Komt wel...
(31 maart). Een ridderspoor uit de Magic Fountain serie. Wordt niet zo hoog (70 cm.) en heeft als het goed is straks witte bloemen met een zwart hartje.
Salvia coccinea 'Cherry Blossom' (5 april).
Salvia verticillata 'Purple Rain' (5 april). Ik heb de S. verticillata al in verschillende 'uitvoeringen', maar toen ik het plaatje van Esveld zag vond ik toch dat ik deze ook een kans moest geven. Nu maar hopen dat deze van mij ook zo mooi diep paars worden als die bij Esveld.
(5 april). Die vond ik vorig jaar toch wel zo schitterend van kleur, dat ik hem ook nu niet wilde missen. Groeit goed op en kan zodra ik er een mooi plekje voor weet uitgeplant worden.
Graserwtjes vrij vertaald uit het engels. Een lage siererwt in een prachtig blauwe kleur. Vorig jaar heb ik hem ook gehad en hij beviel me zo groed dat hij in de herhaling mag.
Cosmidium burridgeanum Philippine (31 maart). Om een plekje te geven in de grote border. Daar is het middenstuk beplant in warme kleuren en deze geelbruine komt daar mooi op zijn plek. Groeit teer op en heeft wel wat extra zorg nodig.
(5 april). Een lage salvia om op de voorgrond te zetten. De kleur lijkt me in de eerste instantie wat flets. Ervaring leert me echter dat je van foto's op het internet niet al teveel kunt afgaan. Het is om een indruk te krijgen, meer niet. Planten en bloemen zijn geen pasklaar product en het is elke keer weer een verrassing wat voor plant en kleur er uit die zaadjes van jou zullen komen.
(24 maart). Wat een
kleur hè; om je lippen bij af te likken. Een ridderspoor
uit de Pacific Giant Group. Een grote jongen dus. 130-150
cm. is mijn ervaring. Om die hoogte te bereiken moet
hij zich wel even ontwikkelen. Dat kleine plantje dat
bij mij nu in het potje staat komt daar bij lange na
nog niet aan. Wel is hij er inmiddels aan toe om uitgeplant
te worden. Ik zet riddersporen altijd vooraan in de
border zodat ik er zicht op heb. Slakken namelijk zijn
er dol op en voor je het weet is al je inspanning voor
niks geweest en heeft alleen gediend om een slak van
een lekker maaltje te voorzien.
Delphinium 'Cameliard' (24
maart) Lavendelkleurig. Ook deze is uit de Pacific Giant
Group en wordt dus behoorlijk groot als ik hem goed
weet over te houden.
(13 april). Een voor mij oude bekende. Warme kleuren; stevige stengels en bloei in de nazomer. Een plant voor in de middengroep van de grote border.
(5 april) Een salvia in paarsviolet. Is een twijfelgeval geweest voor mij. Ik heb best veel in paarsviolet in de tuin en nu weer een salvia in die kleur... ik weet het niet. Maar... zoals met heel veel dingen waar je hevig tegenaan zit te hikken (aankopen, bezoeken, bezigheden) zijn het vaak deze die meevallen. Ach en een zaadsoortje meer of minder... we zullen zien wat het oplevert.
(24 maart). Een mooie kleur zo te zien. En bergamotplanten zijn gemakkelijk te zaaien en op te kweken. Altijd succes is mijn ervaring. Het is en blijft echter een kweekvorm en dus is het maar af te wachten of deze zaadjes van mij die mooie kleur roze op zullen leveren. Ook hier zal de tijd het leren...
Zo af en toe probeer ik eens een klimmer uit. Je ruilt wat zaadjes en zoekt het plaatje erbij. Schitterende klimplanten krijg je dan te zien; in de vrije natuur wel te verstaan. Ik ben dan altijd benieuwd hoe zo'n mooie klimmer het bij mij in de kuip gaat doen. Zaaien ging in ieder geval gemakkelijk (zij het met een beetje kou) en het opkweken ook. Nu is hij zover dat ik hem uit kan planten. Hopelijk levert dat later in het seizoen al een mooie foto op (of ben ik nu te overmoedig...?)
Salvia viridis 'Blue Bird' (5 april). Toch weer gezaaid, al is de kans groot dat hij zich ook in mijn rozenborder heeft uitgezaaid. Daar had ik hem namelijk vorig jaar staan. Ik wil hem echter ook dit jaar weer terug en dus heb ik er maar weer een paar zaadjes aan gewaagd.
(5 april). Een bonte salie in het roodpaars.
Aquilegia McKenna. Geen plaatje van, maar uit de beschrijvingen hier en daar lijkt het een hoge akelei te worden. Tweekleurig. Komt ook op dit lijstje staan al heb ik hem niet zelf gezaaid. Hoe kan dat dan? Welnu, dat is het voordeel van die zakjes-zaaierij. Het is ook heel gemakkelijk om zaadjes als kiemplantje uit te wisselen. Dat is met deze akelei gebeurd. Ik heb hem van een tuinvriendin over de post gekregen en bij mezelf in een potje gezet. Had het wel even moeilijk in het begin, maar nu (29 mei) staat hij er fris en monter bij.
Helianthus strumosus. Stond vorig jaar bij de composthoop en het was een kleinbloemige, ongeveer 70 cm hoge zonnebloem. Een schatje zoals je kunt zien. Dit jaar dus weer gezaaid. Al was het alleen al omdat ze het zo leuk op de vaas doen.
Geweldig nietwaar! Ik stel me er veel van voor. Zaaien ging makkelijk en het opkweken ook. Nu even kijken hoe hij de groei erin krijgt. Ik heb hem vorige week uitgeplant en hij lijkt maar langzaam aan te slaan. Is natuurlijk ook wel een stuk kouder geweest de afgelopen week.
Aquilegia 'Aubergine'. Geen idee wat ik met er bij moet voorstellen. Ja natuurlijk, een aubergine kleurige akelei, maar hoe dan. Welnu niet te lang bij stil staan. Ik zie het vanzelf wel t.z.t. Het zijn nu nog maar kleine kiemplantjes. Ook via de post gekregen zoals de McKenna.
Slechts één zaadje is gekiemd, maar ook hier geldt dat in principe dat genoeg moet zijn om een nieuwe plant op te kunnen kweken. Is echter wel wat kwetsbaar; hopen dus dat er niks mee gebeurt. Kiemen ging ook al moeizaam. Ik vermoed dus dat ik misschien overjarig zaad heb gekregen. Kan zomaar gebeuren. Of wellicht is het zaad niet goed bewaard. Ook dan gaat het in kwaliteit achteruit.
(5 april). Een witte variant op de normaal blauwe salvia's.
Echinacea 'Pandora'. Ook weer zoiets. Onbekend in de Plantvinder en op het internet. Er zijn wel een aantal zaadjes gekiemd en zo te zien lijkt het in de richting van de zonnehoed te gaan qua blad. Maar dan welke zonnehoed? Afwachten dus maar weer...
Gemakkelijk te zaaien en op te kweken.
Eenjarige gele zonnehoed die gemakkelijk te zaaien en op te kweken is. Binnenkort gaan ze de tuin in; hoogst waarschijnlijk naar de grote border.
Ook wel P.. 'Firebird' genoemd. Een rode penstemon dus die relatief gemakkelijk te zaaien was; alleen heeft hij een hekel aan natte voeten. Vier van de 6 zaailingen hebben de geest gegeven. De twee die er nu overblijven zal ik des te meer koesteren.
Angelica sylvestris 'Vicar's Mead' Een tweejarige, dus dit jaar hoef ik daar nog niet veel van te verwachten. Geduld dus maar weer...
Asclepias incarnata 'Ice Ballet' Ik blijf het proberen. Twee keer heb ik al een poging gedaan en steeds kwam er een andere variant uit. Vorige keer had ik zelfs het idee iets speciaals gekweekt te hebben. Een rode zijdeplant met witte stippen. Achteraf bekeken was dat helemaal niet zo bijzonder. Ach ja; ook ik kan het wel eens mis hebben.
Ik vind het een leuke plant. Wat wild qua uitstraling misschien maar met krachtige vormen en kleur. Mij benieuwen of deze verwachting uitkomt. Een plaatje is tenslotte maar een plaatje nietwaar...!? Zo, en dat was nu echt het rijtje kompleet. Ik zal proberen jullie in de loop van het seizoen op de hoogte te houden van de ontwikkelingen.
5 mei: Vanochtend mijn zakjes met zaden gecontroleerd en ik merk dat er toch een behoorlijk aantal zijn die maar langzaam kiemen. Na een eerste run waarbij ik bijna de potjes niet aan kon slepen, volgt nu een periode van zeer trage kieming. Zo heb ik ongeveer 15 soortjes liggen. Maar... het was niet helemaal voor niets dat ik keek. Twee soorten waren gekiemd:
Brugmansia 'Peaches and Cream'. Een schitterende datura. Ik heb er wel al staan in kuipen (staan zelfs al dik te bloeien), maar zo'n mooie als die Peaches and Cream, nee die heb ik niet. Als er trouwens onder jullie nog zijn met zaadjes of stekjes van mooie datura's dan hou ik me aanbevolen.
29 mei: Hier moet ik meteen
met een 'misser' beginnen. Eén van de twee brugmansia's
die ik had gezaaid is niet doorgezet in groei (ik denk
te koud weer) en de andere is verbrand. Ik heb weliswaar
de glasplaten afgeplakt en dus kan er geen direct zonlicht
in mijn kweekbak komen, maar toch kan de temperatuur
in zo'n bak behoorlijk oplopen. Gevolg is een verbrand
kiemplantje. En dan net het kiemplantje waar ik zo blij
mee wat. Dat wordt dus weer een hernieuwde poging wagen... Groei zet maar langzaam Door. Dit wordt dus waarschijnlijk een plantje dat ik
een lange poos beschermd moet opkweken.
|
|
2019 © Gea's Zaaisite