Zaaien in een zakje
(deno-methode)
Wat heb je nodig:
- koffiefilters
- een schaar
- bakje met water waar
je de koffiefilters in kunt dopen
- gripzakjes (ik gebruik
formaat 80 x 120 mm)
- plakband om op het zakje
te kunnen plakken en daar de naam in watervaste viltstift
op te kunnen schrijven (je kunt dat daarna als je het
zakje wilt hergebruiken gemakkelijk verwijderen)
- een watervaste stift
dus als je daarvoor kiest
- òf zoals ik op het voorbeeld
heb gedaan strookjes met de plantennamen. Je kunt die
maken in bijvoorbeeld notepad of een tekstverwerker
en ze daarna afdrukken, in strookjes knippen
- een bakje; stapelbare
vleeswarenbox (mijn voorkeur) of wat je maar kunt verzinnen
om de zakjes met zaden gemakkelijk te kunnen bewaren.
Deze bakjes hoeven niet persé afsluitbaar te zijn, de
gripzakjes houden het vochtige klimaat binnen de zakjes.
Werkwijze:
Je neemt een koffiefilter en knipt
daar de onderzijde en de beide zijkanten af; je krijgt daarmee
twee filters die je voor twee verschillende zaadsoorten
gebruiken kan.
Verder zet je een bakje met water klaar
en daar doop je de koffiefilter in. Je haalt hem er weer
uit en schudt het meest water eraf. Ik gebruik een harde
ondergrond om de vochtige filter op te leggen. Op die manier
wordt het water niet geabsorbeerd door de ondergrond.
Nu is het alleen een kwestie van de
filter in drieën te delen en vervolgens in het midden gedeelte
de zaadjes te leggen. Linker flapje er overheen en daarna
de rechter en afsluiten door het onder gedeelte naar boven
te vouwen:
vervolgens stop je het pakketje in
het gripzakje waar je vooraf de naam op hebt geplakt of
geschreven:
De volgende stap is de zaadjes te behandelen
zoals ze op de zaaibeschrijving beschreven staan. Dus in
het licht leggen, in het donker, warm, koud, de zaden eerst
aanvijlen of weken, ...
Daarin verschilt het niet veel met het 'gewone' zaaien dat
we doen.
Ik gebruik
daar een stapelbare box voor (tijdje terug bij de Aldi gekocht)
En dan maar wachten en elke dag even het stapeltje zaden
ter hand nemen en te kijken (tegen het licht houden) of
er al teken van leven is.
Een teken van leven in de vorm van het wijken van de
zaadhuid waaruit een worteltje en later het kiempje tevoorschijn komt. Zodra het
groene blaadje zichtbaar is en loslaat van de zaadhuid, is het moment gekomen om
het zaadje over te planten naar een potje met zaaiaarde of potgrond.
Dat doe je met een pincet om het kiempje niet te beschadigen. Label erbij en klaar is kees (of
Clara ;-) )
Alhoewel ik in de eerste instantie
een beetje tegen dat gepriegel aan keek en zeker voor de
kleine zaden niet enthousiast kon worden ben ik nu toch
wel helemaal overstag. Een plezierige manier van zaaien;
zonder al teveel rommel en lekker relaxed in de luie stoel.
Genieten van potjes met daarin jonge
kiemplantjes kan ik blijven doen; vanaf dat ze ontkiemd
zijn en naar het eigen potje overgebracht verschilt het
verder niet veel van de normale manier van opkweken, maar
het is een heel leuke aanvulling en ik zou het je zeker
adviseren het eens uit te proberen...
Veel
succes ermee!
|